Een kind is een zichtbaar geworden liefde. Recensie in: Rondom het Kind no. 3 oktober 2013

Een kind is een zichtbaar geworden liefde
De 'chemie' tussen twee mensen, die van elkaar houden, is uniek van karakter en meestal voor anderen herkenbaar. Niemand anders heeft er toegang toe en daarom roept het een gevoel van buitengesloten zijn op. Het paar wordt door 'iets' omhuld: een sfeer, een aura. Pijnlijk en kwetsend is het als je meemaakt dat dat tussen jou en je partner uitgewerkt is. Dit wordt ervaren als een groot verlies, waar ook hevig om gerouwd kan worden. Maar waar komt deze unieke sfeer, dit aura vandaan? Uit instinctmatige aantrekkingskracht? Heeft het met lust en genot te maken? De schrijfster onderzoekt deze vragen op een opvallende manier. De basis voor een goede opvoeding is voor haar de bezinning op de vraag: wat is een mens, wat is een kind?  Daar geeft ze in haar boek geen kant en klaar antwoord op, ze is tenslotte arts en filosoof. Zij spoort de lezer aan mee te gaan in de zoektocht waarin zij fenomenen beschrijft en vraagt om die aan eigen ervaringen te toetsen. 
De opvoeding van het kind van 0-7 jaar wordt per jaar besproken. Ze geeft tips over wat te doen bij pestgedrag en bij gepest worden en ze zegt iets over hoe je kunt voorkomen dat er een plaaggeest wakker geroepen wordt bij een kind. Onderwerpen zoals een trage of gestoorde ontwikkeling, angsten, erfelijkheid, de zorg voor het lichamelijke en ziekte hebben een eigen hoofdstuk gekregen. Het doel van Mosmuller is om de lezer boordevol vragen achter te laten: een kind heeft antwoorden bij zich, en waar het geen antwoord heeft begint de taak van de opvoeders. Dit boek is hierbij een ispirerende hulp en doordat Mieke Mosmuller fenomenen die je kunt zien koppelt aan eigen ervaringen beklijft het gelezene heel goed.